AL ASUNTO! (EDO EZ...)

Bueeeno, bueno. Aspaldi ez dut idatzi, eta konturatu naiz aurreko entradetan, funtsean, txorradak baino ez ditudala sartu, asike, al asunto. Eske no podemos vivir como San Antoñico que con media oja de lechuguica al día ya estaba que se corría (Aita San AntoniyOoo, UrkiolakuAaa! Horri ere beste San Antonio modernuago bat ipini zioten ondoan, Paduakoa... tanto éxtasis e ida de olla debía chirriarles hasta a los propios cristianos, y tuvieron que ponerle otro al lau, un poquillo más ortodoxo!) y claro, el tiempo a veces se nos va currandito... y sobre currandito os quiero hablar.

Ya que vamos de "Arbeit macht frei", tal y como aparece en la foto que nos ha puesto la fräulein, "Exit!" rebistaren esteka bat sartu dut. Hau aurretik fräuleintxok sartutako "Krisis" rebistatik ostiatuta irtendako batzuek osatutako ondorengo rebista da, os cuento: "Krisis" taldea marxismoaren muturreko birplanteamendu edo kritika bat landu zuen talde bat izan zen (eta oraindik bada, printzipioz), bere garaian, "Manifiesto contra el trabajo" manifestua argitaratu zuena. Testu benetan gomendagarria, eta ez oso luzea ere, esandako esteketan aurkituko duzuena (MUERTE AL TRABAJOOOO!). Kontua da bere garaian gaur egungo Europako hainbat herrialderen eredu txit pollit den Alemania demokratisssimoko agintarien eta justiziaren aldetik taldearen aurkako pertsekuzio bati ekin ziotela, eta ez dakit garbi ze salaketaren pean, baina rebista eta web orria itxi zizkietela. Beste herrialde batzuetan gertatu ohi den lez, demoKKkrazian adierazpen askatasuna gauza delikatuak ukitzen ez diren artean da baliogarri, euren artean, lanaren ideia eta kontzeptu sakrosantua, batez ere Alemania kulturalki protestantean, ezin ukituzkoa dena. Eta portzierto, gure Euskal World maittagarrian ere, beste hainbeste gertatzen zaigu. Terrorismos, y naciones, y ostias, pero todos a trabajar como mierdillas con patas. Pero sigo. Bitartean, "Krisis" taldearen barruan zenbait tejemaneje izan ziren: gero kanporatuak izango zirenen hitzetan, partaide "problematikoak" kanporatzeko pustch bat gauzatu zen, eta kuriosoki, behin hauek taldetik kanpora bidali zituztenean, rebista kaleratzeko debekua altxatu zieten! Kanporatuek "Exit!" taldea eta rebista sortuko zituzten; hauen artean Robert Kurz eta Roswitha Scholtz zeuden, biak ere "Krisis"en baitan partaiderik aktiboenetarikoak zirenak, eta oso artikulu interesgarrien autore izan direnak. Kurz bereziki prolifikoa da, eta Roswitha-k, zehatzago, lanaren kontzeptuaren gaineko kritika feminismoaren eta genero ikuspegien kritikarekin uztartzen du; irakurri ahal izan diedanaren arabera, esan bezala, biak ere biak, oso interesgarriak. Bueno, pos ná, Motza querido (zure sarrerak asko gustatzen zaizkit, jijiji...), hemen nire erreferentzien kontribuziyua, gaurkoz. Eskeee... iruditzen zait, gaur egungo kapitalismoaren inguruko kritiketan, y tal, asko falta izaten den izpiritu kritiko eta ikuspegi orijinalen batzuek agertzen direla esandako testu horietan, denondako lana eskatu eta eskatu dabiltzan iñuzente horien aldean, kontzeptuen barreneko eraldakuntzaren batzuen beharra dagoela... Ez ote zaigu guri ere gertatuko, arratoitzarren bat harrapatzen gaudela pentsatu... eta trapuzko panpinei heltzen ibiltzea!

Pa vuestra informasión, satanderia, nere dialektuan "comadreja" esateko modua da (y a eso vienen las imágenes)!

Fräuleintxoren aurreko imajinari buruz... nik, por supuesto, badakit zer dan, pero me paese que no os enterais, por que no os esperais que sea lo que es! jijijiji... aber zein dan hipotesisak botatzen hurrengua...

Gasteizko Satanderia