viernes, 14 de mayo de 2010

Nos persigue el aliento del vacío, eta hortxe, filosofatzen, erantzunen faltan... zenbat aldiz galduta. Heinrich Heinen poematxo bat itzultzen dau Sarrionaindiak, "Filosofia":

Arratseko itsas mortuari begira
Gazte nahigabetu batek, burua
Mila zalantzez nahasirik,
Olatuei ezpain dorpez galdetu die:
"Oi, adierazi egidazue bizitzaren enigma,
Hainbeste bururen gogoeta gaia izan den enigma larri zaharra,
Hieroglifiko txanodun buruek,
Kapela belzdun eta turbantedun buruek,
Ileordedun buruek eta beste mila
Giza buru pobre eta izerditsuk egin bait dute
Galdera hau: Zer da gizakumea?
Nondik heldu da? Eta nora doa?
Nor bizi da han, izar doratuetan?"
Olatuek beren murmur hots eternala jarraitzen dute,
Haizea ufaka ari da, hodeiak iheska doaz,
Izar axolakabe eta hotzak izarniatzen,
Eta idiota bat dago erantzunaren haiduru

(Hezurrezko xirulak. Donostia: Elkar, 1991, 165 orr.)

Satantx


No hay comentarios: